domingo, 20 de janeiro de 2008

La mie bida por un pê


Stá outra beç na moda la çcusson subre l chamado Acordo Ourtográfico de la Lhéngua Pertuesa. Onte a la nuite oubie, nua telebison, ua Sra Professora de pertués apresentar las sues rezones contra l Acordo, dezindo que nunca na sue bida screberie ótimo (sien pê, claro). Acababa apuis por dezir qu'inda tenie soidades de quando se screbie pharmácia, etc.

La queston de l Acordo bai muito alhá destas cunsoantes. Mas l que ye anteressante ber ye cumo la giente s'agarra a estas pequeinhas cousas de la scrita, parecendo a las bezes que quaije capaç de dar la sue bida por ua cunsoante, por ua bogal, por un assento ou qualquier outro sinal diacrítico.

Nun antendo porquei nun s'agárran tamien a las palabras i las deixan "morrer", çquecéndo-las. Por eisemplo, eiqui bai para uns anhos un carro qu'antraba n'ua strada donde staba un sinal redondo, bormeilho, cun un traço branco, hourizontal, an ne meio, dezie-se qu'antraba an sentido proibido. Hoije a die entra an contramão. I donde bieno isto? De l Brasil. Eiqui hai uns tiempos atrás quando s'iba a la bola, por eisemplo, cumprába-se un bilhete. Hoije cómpra-se un ingresso. I donde bieno la palabra. De l Brasil. Ye cierto que muitas palabras fúrun purmeiro de Pertual pa l Brasil i agora tórnan, fruito de ls tiempos. Las lhénguas múdan porque stan bibas i nun quérgamos nós parar no tiempo aquilho que ye feito de mudança.

Buono, isto tamien habie de serbir para falar de la lhéngua mirandesa. Tamien eiqui studo i stá an çcusson l problema de la scrita. Hai muito para fazer i nun beio, anfeliçmente, maneira de qu'isso se faga mui debrebe. Tamien nun beio muito anteresse an que se scriba sien l respeito pu las matrizes morfológicas de la lhéngua. Por eisemplo: se se diç you conheço, tu conheces, etc. nun fai sentido que se diga que l berbo se scribe coincer. I muitos, muitos mais eisemplos.

Assi i todo beio cun melhores uolhos aqueilhes que scríben (alguas palabras, claro) diferentes de mi, do qu'aqueilhes que, nun screbindo, solo ándan a cata destas diferenças para dezir que l'ourtografie (d'alguas palabras) ye ua maneira de s'afirmar contra outros. I este ye l ponto mais amportante. Las eidentidades - pessoales, nacionales, lhenguísticas ... - que s'afírman contra ls outros i nó por eilhas, son eidentidades anfermas. L'ourtografie d'ua lhéngua debe tener princípios i reglas. Mas estas dében ser ls mais lhargas i ounibersales possibles, pois quanto mais diferenças fúren capazes d'abarcar mais porfeitas seran.

1 comentário:

Tiégui disse...

Buônas tardes.
Bah ! Pus parece terpatie andaba a pansar nisso.
Até acho que la tie ten rezon. Yê cum l'outro que diç que serie melhor screbir baptismo sien p... cousas de Brasileiros. Eilhes que lo fagen se los da la gana.

Nun cuntinuais nal outro blog ?